Zaciskające zapalenie pochewek ścięgien zginaczy palców.
Istotą schorzenia jest zapalenie pochewki i ścięgien zginaczy palca, które powoduje wytworzenie pozapalnego miejscowego zbliznowacenia ścięgien, pochewki, lub więzadła obrączkowego przebiegającego nad pochewką. Pojawia się blokowanie palca podczas ruchu z bolesnym przeskokiem lub w zaawansowanym stadium choroby uniemożliwieniem wykonania ruchu. Leczenie schorzenia rozpoczyna się od stosowania leków z grupy niesterydowych przeciwzapalnych w postaci doustnej i miejscowej. Przy braku poprawy pomocne może być zastosowanie leków we wstrzyknięciach w okolicę zmienioną zapalnie. Przy braku poprawy po leczeniu zachowawczym stosuje się leczenie zabiegowe polegające na rozcięciu pochewki w miejscu zwężenia, lub częściowym wycięciu pierwszego więzadła obrączkowego.
Przykurcz Dupuytrena.
Przyczyną choroby jest wytwarzanie w nadmiarze nieprawidłowych włókien kolagenu. Objawia się to powstawaniem guzków, zwłóknienia rozcięgna dłoniowego i w konsekwencji postępującego przykurczu zgięciowego najczęściej palca IV lub V. Przykurcz wymaga operacyjnego wycięcia nieprawidłowych tkanek, co doprowadza do uwolnienia palców. Należy jednak pamiętać, że zabieg wykonany zbyt późno może nie doprowadzić do pełnego uwolnienia palców z powodu wystąpienia trwałego zesztywnienia stawów palców.
Zdjęcie przed operacją przykurczu palca 4 i 5 ręki prawej.
Zespół ciasnoty kanału nadgarstka.
Istotą schorzenia jest podwyższenie ciśnienia działającego na nerw pośrodkowy w kanale nadgarstka, czyli w przestrzeni położonej po stronie dłoniowej w nadgarstku. Nerw pośrodkowy unerwia część dłoni obejmującą kciuk, palec wskazujący, środkowy i połowę palca serdecznego.
Objawia się to drętwieniami, osłabieniem siły mięśniowej i pogorszeniem odczuwania dotyku. Dolegliwości są szczególnie uciążliwe w godzinach nocnych. Przedłużające się objawy prowadzą w konsekwencji do zaniku mięśni ręki z postępującą niesprawnością, szczególnie w zakresie ruchów precyzyjnych jak szycie lub zbieranie drobnych przedmiotów. Brak czucia może powodować nieuświadomione urazy jak na przykład oparzenia, których gojenie jest znacznie utrudnione.
Postawienie prawidłowej diagnozy jest możliwe w gabinecie lekarskim po zebraniu dokładnego wywiadu i wykonaniu badania lekarskiego pogłębionego rękoczynami prowokacyjnymi.
Przydatnym badanie w rozpoznaniu choroby jest badanie elektroneurograficzne ( ENG), czyli badanie podczas którego bada się jakość i szybkość przewodzenia impulsów elektrycznych w nerwie oraz odpowiedzi mięśni na wysyłane bodźce.
W leczeniu stosuje się leki doustne z grupy leków przeciwzapalnych, witaminy i kwasy tłuszczowe. Stosuje się również leczenie miejscowe w postaci żeli, kąpieli i innych zabiegów rehabilitcyjnych.
Przy braku poprawy rozważyć należy leczenie operacyjne, które niezależnie od sposobu dotarcia do nerwu sprowadza się na uwolnieniu nerwu poprzez przecięcie włókien więzadłowych w nadgarstku.
Zabieg taki zazwyczaj jest możliwy do wykonania w znieczuleniu nasiękowym, czyli miejscowym w ramach chirurgii jednego dnia.
Zespól kanału nadgarstka z zanikami mięśniowymi ręki prawej.
Ganglion.
Jest łagodną zmianą guzkową uwypuklającą się ponad skórę w okolicach drobnych stawów rąk lub stóp. Obrazowo gangliony można przedstawić jako elastyczne torebki wychodzące ze stawu lub z pochewki ścięgien wypełnione gęstą przeźroczystą substancją. W leczeniu stosuje się miejscowo maści i bezpośredni ukierunkowany ucisk. Można również usuwać treść poprzez nakłucie. Duże zmiany wymagają czasem kilkakrotnych ewakuacji. W przypadku braku poprawy w leczeniu mniej inwazyjnym możliwe jest również ich chirurgiczne usunięcie.
Zanokcica.
Zanokcica należy do grupy schorzeń zapalnych paznokci i tkanek miękkich je otaczających. Stan zapalny rozwija się najczęściej na skutek wnikania bakterii w miejscu uszkodzenia skóry, którym może być ranka po nadrywaniu drobnych wystających skórek lub ranka powstała na skutek nieprawidłowego obcinania płytki paznokciowej. Do tego ostatniego dochodzi zazwyczaj w palcach stóp.
Należy tu wspomnieć zasadę, że paznokcie u rąk obcinamy okrągło, natomiast na stopach w sposób prosty.
Zastrzał.
Zastrzał jest zapaleniem bakteryjnym tkanek ręki po stronie dłoniowej.
W lekkich postaciach ogranicza się do skóry i tkanki podskórnej. W przypadkach ciężkich, na które narażone są w sposób szczególny osoby chore na cukrzycę może on obejmować głęboko położone pochewki ścięgien a nawet kości ręki.
Nie lekceważmy nawet drobnych ran w obrębie rąk, bo zaniedbane mogą prowadzić do długotrwałej walki z zakażeniem mogącej zakończyć się trwałymi zesztywnieniami stawów a nawet koniecznością amputacji fragmentu ręki.
3174total visits,2visits today